20 listopada 1900 r. w dworku Włodzimierza Tetmajera odbyło się słynne wesele Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną, córką bronowickiego chłopa, które stało się osnową „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Wesele trwało trzy dni. 21 listopada odbyły się oczepiny Jadwigi Mikołajczykówny. Od niemal pięćdziesięciu lat, właśnie tego dnia w „Rydlówce” organizowana jest impreza pod nazwą „Osadzanie chochoła”. W tym roku rangę imprezy podniosło podpisanie umowy na mocy której „Rydlówka” staje się częścią Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.
Materiał ze strony Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.
slawistki, przewodnika po Krakowie i tłumacza | слависта, гида-переводчика по Кракову. Kontakt: tel. +48 604 774 803; e-mail: slaviaguide@tlen.pl
25.11.2015
31.10.2015
Cmentarz Rakowicki w Krakowie.
Wymowa cmentarza:
„Cmentarz jako temat ideowo-plastyczny zawsze był i będzie jednym z najciekawszych przejawów kultury i jednym z najważniejszych źródeł jej dziejów. Od wieków zajmuje się nim twórczość artystyczna w literaturze, muzyce, malarstwie w rzeźbie i sztuce ogrodniczej. Bożą rolę orzą nie tylko ból i łzy, obsiewają ją też anioły ziarnem najwznioślejszych uczuć, ale profanują ją też wyzysk i banalność „tak zwanej sztuki”. Jakżeby chciało się tego uniknąć. Tu wreszcie na niewielkim kawałku pola wije się wciąż nieprzewidzialnym nigdy szlakiem granica życia i śmierci, co dzień inaczej tu okopywana (…)”.
(Profesor Zygmunt Novák).
Zachęcam do poznania historii i zwiedzania cmentarza Rakowickiego wg opracowanej przeze mnie trasy. Czas przejścia ok. 2 godz. 30 min.
„Cmentarz jako temat ideowo-plastyczny zawsze był i będzie jednym z najciekawszych przejawów kultury i jednym z najważniejszych źródeł jej dziejów. Od wieków zajmuje się nim twórczość artystyczna w literaturze, muzyce, malarstwie w rzeźbie i sztuce ogrodniczej. Bożą rolę orzą nie tylko ból i łzy, obsiewają ją też anioły ziarnem najwznioślejszych uczuć, ale profanują ją też wyzysk i banalność „tak zwanej sztuki”. Jakżeby chciało się tego uniknąć. Tu wreszcie na niewielkim kawałku pola wije się wciąż nieprzewidzialnym nigdy szlakiem granica życia i śmierci, co dzień inaczej tu okopywana (…)”.
(Profesor Zygmunt Novák).
Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Grób Anny i Erazma Jerzmanowskich. |
Zachęcam do poznania historii i zwiedzania cmentarza Rakowickiego wg opracowanej przeze mnie trasy. Czas przejścia ok. 2 godz. 30 min.
Etykiety:
Cmentarze,
Kraków,
Trasy wycieczek,
Краков,
Раковицкое кладбище,
Туристические маршруты
Lokalizacja:
Warszawskie, Kraków, Polska
24.06.2015
17.06.2015
Wawel. Ogrody Królewskie.
16 czerwca 2015r. uruchomiono nową trasę turystyczną "Budowle i ogrody Wawelu", w ramach której udostępniono zrekonstruowane i odnowione ogrody królewskie.
Etykiety:
Architektura,
Kraków,
Muzea,
Sztuka,
Trasy wycieczek,
Архитектурные памятники,
Краков,
Музеи,
Туристические маршруты
4.06.2015
Ottomania. Wystawa w Bibliotece Jagiellońskiej.
W Bibliotece Jagiellońskiej w dniach 18 maja-10 lipca 2015 roku prezentowana będzie wystawa "Imperium Osmańskie w oczach Europy. Turcja w dobie renesansu".
W Bibliotece Jagiellońskiej w dniach 18 maja-10 lipca 2015 roku prezentowana będzie wystawa "Imperium Osmańskie w oczach Europy. Turcja w dobie renesansu".
![]() | ||||||||||||
Plakat wystawy. Biblioteka Jagiellońska.
Wystawa ta jest wydarzeniem towarzyszącym przedsięwzięciu
Muzeum Narodowego w Krakowie, skupiającemu się wokół ekspozycji pt.
"Ottomania. Osmański Orient w sztuce renesansu", organizowanej w okresie
25 czerwca - 27 września 2015 roku, w ramach międzynarodowego projektu pt.
"Ottomans & Europeans: Reflecting on five centuries of cultural
relations", współfinansowanego ze środków Programu Unii Europejskiej
"Kultura".
Zaprezentowanie na wystawie blisko 40 wybranych obiektów ze zbiorów
specjalnych Biblioteki Jagiellońskiej, ma na celu przybliżenie cieszących się
najżywszym zainteresowaniem wątków tematycznych polskiej i europejskiej
literatury dotyczącej Turcji z okresu XVI i XVII wieku. Na wystawie zostaną
pokazane dotyczące Turcji cenne i rzadko prezentowane szerokiej publiczności
starodruki, rękopisy, mapy i ilustracje z okresu renesansu. Szczególnie warte
polecenia są: rękopis z końca XVI wieku, tzw. Libri Picturati, z rysunkami
ukazującymi m.in. przedstawicieli różnych grup społecznych i etnicznych Turcji,
„Kronika wszystkyego świata” z 1554 roku autorstwa Marcina Bielskiego, trzy
bardzo cenne i rzadkie mapy – inkunabułowe wydanie „Cosmographii” Ptolemeusza
oraz atlasy Mercatora i Orteliusa, oba z początku XVII wieku.
Wystawa dzieli się na pięć części: genealogia władców
osmańskich, dwór sułtański, podróże i poselstwa do Turcji, wojsko, polska
literatura antyturecka.
|
Lokalizacja:
Krowodrza, Kraków, Polska
1.06.2015
Ottomania. Kapa liturgiczna z krakowskiego klasztoru.
Należąca do zbiorów Klasztoru
Księży Kanoników Regularnych Laterańskich w Krakowie kapa kościelna, będzie
jedną z atrakcji otwieranej w czerwcu wystawy Ottomania.Osmański Orient w sztuce renesansu.
Jak pisze kurator wystawy Michał Dziewulski: „pierwszą rzeczą na jaką zwrócimy uwagę, to wygląd kapy. Olbrzymi płat tkaniny ( 275×135 cm) uderza wciąż żywą barwą szkarłatu. Jego powierzchnia haftowana jest w powtarzający się umowny motyw kwiatów goździka, o charakterystycznym wachlarzowatym kształcie. Ten układ kwiatów, zwany sieciowym, dominuje tak mocno, że trudno zauważyć inne występujące na tkaninie motywy, w postaci wici roślinnej i kwiatów tulipana wykonanych złoconymi, srebrnymi i jedwabnymi nićmi. Goździk i tulipan należą do dwóch najpopularniejszych kwiatów w Turcji, gdzie tkanina ta została wykonana.
Nie do końca jasne jest, w jaki sposób znalazła się w Polsce. Jest wielce prawdopodobne, że przybyła do nas z Włoch wraz z bogatym bagażem nuncjusza papieskiego Francesco Simonetty, który dotarł do Krakowa w styczniu 1607 roku po przeszło półrocznej podróży. Tkanina ta, już prawdopodobnie przed podróżną we włoskich warsztatach tkackich przerobiona została na kapę liturgiczną i ozdobiona haftami.
Na tkaninę naszyto wtórnie pretekstę w postaci poziomego pasa z haftowanym wzorem przedstawiającym popiersia 6 apostołów (Piotra, Jana, Andrzeja, Pawła, Jakuba oraz Tomasza), Ducha Świętego oraz dwa pola z powtórzonym herbem Simonetty. Hafty uzupełnia półowalny kaptur z wyobrażeniem popiersi Marii i Michała Archanioła w otoczeniu wici roślinnej nawiązującej stylem do XVI-wiecznej maureski.
Nie jest również wykluczone, że hafty te powstały już w Krakowie, gdzie działała znaczna kolonia włoska, bowiem kapa ta ok. roku 1610 znalazła się w posiadaniu Lateranów jako fundacja Francesco Simonetty”.
Cytat pochodzi z bloga Muzeum Narodowego w Krakowie http://blog.mnk.pl/urok-orientu-z-krakowskiego-kosciola/
Jak pisze kurator wystawy Michał Dziewulski: „pierwszą rzeczą na jaką zwrócimy uwagę, to wygląd kapy. Olbrzymi płat tkaniny ( 275×135 cm) uderza wciąż żywą barwą szkarłatu. Jego powierzchnia haftowana jest w powtarzający się umowny motyw kwiatów goździka, o charakterystycznym wachlarzowatym kształcie. Ten układ kwiatów, zwany sieciowym, dominuje tak mocno, że trudno zauważyć inne występujące na tkaninie motywy, w postaci wici roślinnej i kwiatów tulipana wykonanych złoconymi, srebrnymi i jedwabnymi nićmi. Goździk i tulipan należą do dwóch najpopularniejszych kwiatów w Turcji, gdzie tkanina ta została wykonana.
Nie do końca jasne jest, w jaki sposób znalazła się w Polsce. Jest wielce prawdopodobne, że przybyła do nas z Włoch wraz z bogatym bagażem nuncjusza papieskiego Francesco Simonetty, który dotarł do Krakowa w styczniu 1607 roku po przeszło półrocznej podróży. Tkanina ta, już prawdopodobnie przed podróżną we włoskich warsztatach tkackich przerobiona została na kapę liturgiczną i ozdobiona haftami.
Na tkaninę naszyto wtórnie pretekstę w postaci poziomego pasa z haftowanym wzorem przedstawiającym popiersia 6 apostołów (Piotra, Jana, Andrzeja, Pawła, Jakuba oraz Tomasza), Ducha Świętego oraz dwa pola z powtórzonym herbem Simonetty. Hafty uzupełnia półowalny kaptur z wyobrażeniem popiersi Marii i Michała Archanioła w otoczeniu wici roślinnej nawiązującej stylem do XVI-wiecznej maureski.
Nie jest również wykluczone, że hafty te powstały już w Krakowie, gdzie działała znaczna kolonia włoska, bowiem kapa ta ok. roku 1610 znalazła się w posiadaniu Lateranów jako fundacja Francesco Simonetty”.
Cytat pochodzi z bloga Muzeum Narodowego w Krakowie http://blog.mnk.pl/urok-orientu-z-krakowskiego-kosciola/
Ottomania. Osmański Orient w sztuce renesansu - Muzeum Narodowe w Krakowie.
Dürer, Memling, Bellini, Tintoretto, Veronese. Dzieła tych wspaniałych i cieszących się popularnością wśród publiczności artystów będzie można oglądać w Krakowie od 26 czerwca do 27 września 2015r. za sprawą niezwykłej wystawy „Ottomania. Osmański Orient w sztuce renesansu”. Przygotowuje ją Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy Palais des Beaux-Arts (BOZAR) w Brukseli. Ekspozycja jest częścią dużego międzynarodowego projektu "Ottomans & Europeans: Reflecting on five centuries of cultural relations".
Więcej o wystawie na stronie Muzeum Narodowego w Krakowie tutaj
Więcej o wystawie na stronie Muzeum Narodowego w Krakowie tutaj
Tycjan (warsztat), Portret sułtanki Roksolany (?), ok. 1545-1555, The John and Mable Ringling Museum of Art, Sarasota [za:] http://mnk.pl/wystawy/ottomania-osmanski-orient-w-sztuce-renesansu |
19.05.2015
Władysław Ekielski - kamienica Antoniego Suskiego. Plac Dominikański 1/ul. Grodzka 26.
Dom, zwyczajowo nazywany kamienicą Suskich powstał w latach
1906-1909 w miejscu wyburzonych siedemnastowiecznych zabudowań. Nazwa kamienicy
pochodzi od nazwiska kupca krakowskiego Antoniego Suskiego, prowadzącego w niej
sklep kolonialny z restauracją i palarnią kawy. Budynek faktycznie wzniósł jego
syn Wiktor, powierzając prace
architektoniczno-budowlane Władysławowi Ekielskiemu (1855-1927). Dom Suskich był ostatnią krakowską pracą tego
znanego i cenionego budowniczego. [1]
Kamienica reprezentuje
charakterystyczną dla Krakowa architekturę w typie zmodernizowanego eklektyzmu.
Jej narożnik dekoruje ozdobny portal, prowadzący do dawnego sklepu Antoniego
Suskiego. Uwagę zwraca szyld firmy wykonany techniką mozaiki (proj. J.
Bukowski, 1909r.), wieńcząca dom attyka
z motywem Oka Opatrzności i maszkaronami, wzorowanymi na maszkaronach zdobiących
Sukiennice.
[1] W. Komorowski, I. Kęder, Ikonografia kościoła
Dominikanów i ulicy Grodzkiej w Krakowie, Kraków 2005, s. 237
Kamienica Suskich - widok od strony ul. Grodzkiej. |
Kamienica Suskich - widok od strony Placu Wszystkich Świętych. |
Kamienica Suskich - wejście od strony ul. Grodzkiej 26. |
Kamienica Suskich - fragment attyki. |
Kamienica Suskich - szyld firmy nad wejściem. |
Kamienica Suskich - szyld firmy nad wejściem. |
13.05.2015
Jan Sas-Zubrzycki - dom własny przy al. Słowackiego 7 w Krakowie.
W ramach obchodów Święta Narodowego Trzeciego Maja mieszkańcy i goście miasta mieli okazję zwiedzić sześć krakowskich kamienic, które w ostatnich latach odremontowano z pomocą Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. 3 maja 2015 roku można było zobaczyć: Skarbiec Domu Arcybractwa Miłosierdzia przy ul. Siennej 5, polichromie w kamienicach przy ul. Szewskiej 9 i Basztowej 24, odgruzowane gotyckie piwnice Domu Wita Stwosza przy ul. Grodzkiej 39 i klatki schodowe w domach własnych dwóch znanych krakowskich architektów Jana Sas- Zubrzyckiego przy al. Słowackiego 7 oraz Karola Zaremby przy ul. Garncarskiej 16.
Znany krakowsko-lwowski budowniczy Jan Sas-Zubrzycki (1860-1935) mieszkał w Krakowie w latach 1886-1912. Od 1900r. przez 12 lat pełnił obowiązki inspektora Budownictwa Miejskiego. Budynek przy al. Słowackiego 7 zaprojektował z myślą o sobie i wzniósł w latach 1895-1899. Kamienica do dziś należy do jego potomków.
Remont konserwatorski objął „dekorowaną malowidłami klatkę schodową, przykrytą witrażową kopułą, jedyną tego typu w Krakowie, powstałą przed rozpoczęciem działalności przez słynną pracownię witrażową Żeleńskich. Na 1-szym piętrze reprezentacyjny salon z drewnianym stropem ozdobionym galerią rzeźbionych głów, prawdopodobnie to głowy członków rodziny, a na belce centralnej - głowa samego Jana Sas-Zubrzyckiego. Konserwatorzy zajęli się też odnowieniem fryzów podstropowych oraz pięknie zdobionych drzwi, kominka w salonie, a w kolejnym pomieszczeniu - arkady z marmurową kolumną i ozdobnym narożnikiem. Tu przywracano pierwotną kolorystykę, szukając analogii m.in. w Kościele Mariackim. - Kolumna, strop, wielkie lustro – to cytaty z polskiej sztuki średniowiecznej, motywy, które Sas-Zubrzycki przetworzył na własne mieszkanie. Przeprowadzono również konserwację elewacji frontowej łącznie z pokryciem dachowym, zniszczonej i zanieczyszczonej w wyniku sąsiedztwa głównej arterii komunikacyjnej miasta” (cytat z ulotki informacyjnej udostępnianej zwiedzającym).
Znany krakowsko-lwowski budowniczy Jan Sas-Zubrzycki (1860-1935) mieszkał w Krakowie w latach 1886-1912. Od 1900r. przez 12 lat pełnił obowiązki inspektora Budownictwa Miejskiego. Budynek przy al. Słowackiego 7 zaprojektował z myślą o sobie i wzniósł w latach 1895-1899. Kamienica do dziś należy do jego potomków.
Fragment fasady kamienicy. |
Dekoracja sieni. |
Sień. Mozaika podłogowa. |
Kopuła witrażowa. |
Klatka schodowa z kopułą witrażową. |
Dom własny Jana Sas - Zubrzyckiego (pierwszy z prawej). |
Fragment fasady kamienicy. |
10.05.2015
Karol Zaremba - dom własny przy ul. Garncarskiej 16 w Krakowie.
W ramach obchodów Święta Narodowego Trzeciego Maja mieszkańcy i goście miasta mieli okazję zwiedzić sześć krakowskich kamienic, które w ostatnich latach odremontowano z pomocą Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. 3 maja 2015 roku można było zobaczyć: Skarbiec Domu Arcybractwa Miłosierdzia przy ul. Siennej 5, polichromie w kamienicach przy ul. Szewskiej 9 i Basztowej 24, odgruzowane gotyckie piwnice Domu Wita Stwosza przy ul. Grodzkiej 39 i klatki schodowe w domach własnych dwóch znanych krakowskich architektów Jana Sas- Zubrzyckiego przy al. Słowackiego 7 oraz Karola Zaremby przy ul. Garncarskiej 16.
Budynek przy ul. Garncarskiej 16 to jeden z trzech na terenie Krakowa domów własnych Karola Zaremby (1846-1897). Wzniesiony w latach 1896 – 1898 wg proj. i pod kierunkiem tego wziętego budowniczego utrzymany jest w stylu malowniczego eklektyzmu. Fasadę zdobi rzeźba z 1898r. autorstwa Tadeusza Błotnickiego przedstawiająca młodego mężczyznę trzymającego w ręku dzban. Jest to najprawdopodobniej garncarz. Dzieło nawiązuje do zawodu, jaki wykonywali w średniowieczu mieszkańcy tej części Krakowa i do nazwy ulicy, przy której dom się znajduje. Na fasadzie znajduje się ponadto sygnatura architekta, rok powstania kamienicy, płycina z kwiatową dekoracją i interesująca ankra w formie inicjału Karola Zaremby.
Jak podaje udostępniona zwiedzającym ulotka informacyjna „w roku 2013 rozpoczęto konserwację klatki schodowej kamienicy. Jest to główna klatka schodowa, zabiegowa z kamiennymi stopniami na stalowych dźwigarach z żelazną, kutą balustradą z drewnianą poręczą. Sklepienia klatki schodowej są polichromowane o kompozycji ramowej z dekoracją kandelabrową (nawiązujące do malowideł pompejańskich).”
Karol Zaremba - projektant i właściciel owej ciekawej realności nigdy w niej niestety nie zamieszkał. Zmarł przed zakończeniem inwestycji w 1897r.
Budynek przy ul. Garncarskiej 16 to jeden z trzech na terenie Krakowa domów własnych Karola Zaremby (1846-1897). Wzniesiony w latach 1896 – 1898 wg proj. i pod kierunkiem tego wziętego budowniczego utrzymany jest w stylu malowniczego eklektyzmu. Fasadę zdobi rzeźba z 1898r. autorstwa Tadeusza Błotnickiego przedstawiająca młodego mężczyznę trzymającego w ręku dzban. Jest to najprawdopodobniej garncarz. Dzieło nawiązuje do zawodu, jaki wykonywali w średniowieczu mieszkańcy tej części Krakowa i do nazwy ulicy, przy której dom się znajduje. Na fasadzie znajduje się ponadto sygnatura architekta, rok powstania kamienicy, płycina z kwiatową dekoracją i interesująca ankra w formie inicjału Karola Zaremby.
Jak podaje udostępniona zwiedzającym ulotka informacyjna „w roku 2013 rozpoczęto konserwację klatki schodowej kamienicy. Jest to główna klatka schodowa, zabiegowa z kamiennymi stopniami na stalowych dźwigarach z żelazną, kutą balustradą z drewnianą poręczą. Sklepienia klatki schodowej są polichromowane o kompozycji ramowej z dekoracją kandelabrową (nawiązujące do malowideł pompejańskich).”
Karol Zaremba - projektant i właściciel owej ciekawej realności nigdy w niej niestety nie zamieszkał. Zmarł przed zakończeniem inwestycji w 1897r.
Kamienica przy ul. Garncarskiej 16. |
Rzeźba garncarza na fasadzie kamienicy (proj. T. Błotnicki, 1898r.) |
Płycina z dekoracją kwiatową i ankra z inicjałem Karola Zaremby. |
Płytki podłogowe w sieni kamienicy. |
Odnowiona polichromia. |
Odnowiona polichromia. |
24.04.2015
Średniowieczny Kraków.
Wirtualna rekonstrukcja Krakowa w okresie romańskim i przedromańskim. Ponad 1000 obiektów odtworzonych dzięki badaniom archeologicznym i historycznym. Filmy pochodzą ze strony https://youtu.be/n818sg7YavI i https://youtu.be/X0xHh4H8QAk
31.03.2015
Renowacja sarkofagu króla Stefana Batorego.
W poniedziałek rano (30.03.2015r. - EW) rozpoczęto rozbieranie sarkofagu króla Stefana Batorego. Reporterka "Kroniki" mogła się temu przyglądać, dzięki czemu TVP Kraków jako jedyny nadawca może Państwu tę relację pokazać. Niezwykle rzadko zagląda się do królewskich grobów i zawsze towarzyszy temu wyjątkowa celebra.
Początek renowacji sarkofagu Stefana Batorego - TVP Kraków - Telewizja Polska S.A.
Początek renowacji sarkofagu Stefana Batorego - TVP Kraków - Telewizja Polska S.A.
Subskrybuj:
Posty (Atom)