Jesienny Łańcut

Zespół pałacowy w Łańcucie to jedna z większych atrakcji turystycznych w Polsce, położona na ruchliwym niegdyś szlaku handlowym, prowadzącym z Krakowa na Ruś.
Zamek miał wielu właścicieli. Wśród nich szczególnie wyróżnił się Stanisław Stadnicki, z powodu okrucieństw i gwałtów jakich się dopuszczał zwany „łańcuckim diabłem”. Jego portret obejrzymy na galerii w trakcie zwiedzania zabytkowych wnętrz mieszkalnych.
W 1626 roku Łańcut przechodzi na własność Stanisława Lubomirskiego. Magnat ów wznosi pyszną i bogatą rezydencję, obierając jednocześnie miejsce na główną siedzibę rodu. Głównym budowniczym był zapewne Włoch Maciej Trapola, który wcześniej zaprojektował Lubomirskim Wiśnicz.
Okres największej świetności zamku przypada na 1745 rok, kiedy to nowymi właścicielami zostają Stanisław i Elżbieta z Czartoryskich Lubomirska. Posiada fortuna pozwoliła im na przekształcenie budowli w jedną z najwspanialszych rezydencji rodowych Rzeczypospolitej.
Wrześniowa wyprawa do Łańcuta dostarcza niezapomnianych wrażeń. Ogród i wiekowy malowniczy park grają wszystkimi kolorami jesieni. Po przejściu trasy turystycznej odpoczniemy przy filiżance kawy czy herbaty w zamkowej Storczykarni, a smakowity posiłek zapewni miejscowa restauracja.
Wycieczkę do Łańcuta zamówić można w Agencji Turystycznej go2cracow

Koszyce i Bardejów - Szlakiem europejskiej tożsamości Krakowa

"W połowie lipca 2012 r. przy pięknej pogodzie, wybraliśmy się z Kołem Grodzkim na Słowację. Trasa nasza prowadziła przez Nowy Sącz do Tylicza, granicę przekroczyliśmy w Muszynce. Wycieczkę prowadziła Pani przewodnik Elżbieta Woźniak, realizowaliśmy jej program autorski. Rozpoczęliśmy od Bardejowa (...)"
Dalsze wrażenia Uczestników: Słowacja: Koszyce i Bardejów - E-BIULETYN - Koło Grodzkie PTTK

Collegium Paderevianum do rozbiórki...

W ciągu ostatnich 48 lat mury Collegium Paderevianum Uniwersytetu Jagiellońskiego  opuściło setki znakomicie wykształconych filologów. Budynek wzniesiono w latach 1960-1964 wg projektu Józefa Gołąba i Zbigniewa Olszakowskiego. Ukończenie budowy umożliwiła darowizna zapisana w ostatniej woli Ignacego Paderewskiego. Przed gmachem Collegium znajdował się pomnik wielkiego pianisty – dzieło rzeźbiarza Andrzeja Pityńskiego (1974r.). 

Nieopodal Collegium Paderevianum oraz Auditorium Maximum, powstanie Paderevianum II - nowy zespół trzech budynków naukowo-dydaktycznych.

Przy Alei Mickiewicza 9 – 11 prowadzona jest rozbiórka.

Na pierwszym piętrze mieścił się Instytut Filologii Słowiańskiej UJ…

Collegium Paderevianum. Sierpień 2014r.

Collegium Paderevianum. Czerwiec 2015r.

Collegium Paderevianum. Czerwiec 2015r.

Collegium Paderevianum. Czerwiec 2015r.

Collegium Paderevianum. Czerwiec 2015r.

Collegium Paderevianum. Czerwiec 2015r.

Kawa po turecku. Prosto z Bałkanów

10 pravila za kuvanje turske kafe

Deregulacja zawodów. Pierwsze 49 profesji w tym miesiącu

Deregulacja zawodów. Pierwsze 49 profesji w tym miesiącu

Deregulacja utknęła w kancelarii premiera - Wiadomości - polskieradio.pl

Deregulacja utknęła w kancelarii premiera - Wiadomości - polskieradio.pl

Jura Krakowsko-Częstochowska z przewodnikiem

"Kraina białych skał i tajemniczych jaskiń, kraina zamków i piasków, sosen i kamieniołomów, polnych ścieżek i asfaltowych szos, drewnianych domków, betonowych bloków… Jednym słowem przedziwny zakątek polskiej ziemi, który poznany i spenetrowany – zostanie na zawsze w sercu wędrowca” - tak o Jurze Krakowsko-Częstochowskiej pisał Stanisław Pagaczewski, autor przygód Profesora Baltazara Gąbki.

Trudno o bardziej wdzięczny teren dla miłośnika przyrody, tajemniczych starych zamczysk, czy unikalnej drewnianej architektury.

 

Jura zachwyca o każdej porze roku. Czy istnieje ciekawszy sposób uzupełnienia zdobytej wiedzy, jak szkolna wycieczka malowniczą doliną, wzbogacona dodatkowo wizytą w jaskini?

Posiłek na świeżym powietrzu w pobliżu lasu, przy wtórze szumiącego potoku wzbogaci wyprawę o dodatkowe wrażenia.

Zapraszam serdecznie do poznawania piękna jurajskiej krainy z licencjonowanym przewodnikiem. Proponuję atrakcyjny autorski program zwiedzania, pomagam w rezerwacji noclegów, posiłków oraz wejściówek do obiektów. Zainteresowanych proszę o kontakt telefoniczny: +48 604 774 803 lub elektroniczny: e-mail: slaviaguide@tlen.pl

Galeria jurajskiej fotografii

Gryfita i Odrowążowie. Fundatorzy i mecenasi.

Wycieczka Miechów-Wysocice-Imbramowice  zorganizowana przez krakowski Klub Inteligencji Katolickiej odbyła się 12 maja 2012r. Obejmowała miejsca oraz zabytki sakralne związane z działalnością słynnych małopolskich fundatorów i mecenasów. Fotografie z objazdu.

MIECHÓW. Kościół p.w. Grobu Chrystusa i Św. Jakuba Młodszego – fundacja Jaksy Gryfity z Miechowa z XII wieku.

Zakon bożogrobców ( oficjalna nazwa: Canonici Regulares Custodes Sanctissimi Sepulchri Hierosolymitani - Kanonicy Regularni Stróże Świętego Grobu Jerozolimskiego; w Polsce zwani także miechowitami) powstał w czasie wypraw krzyżowych z wyraźnie określonymi zadaniami, jakimi były ochrona Grobu Pańskiego w Jerozolimie i sprawowanie opieki nad przybywającymi doń pielgrzymami.

W 1163r. z wyprawy do Ziemi Świętej powrócił do Miechowa rycerz Jaksa Gryfita. Towarzyszyła mu grupa zakonników - stróżów Grobu Bożego z Jerozolimy. W Miechowie powstał pierwszy konwent, a ok.  1170 roku poświęcono kościół p.w.  Grobu Bożego. Organizatorem i pierwszym prepozytem klasztoru został brat Marcin zw. Gallus (Francuz). Jak podaje prof. Henryk Gapski  „każdy dobrodziej miechowskich bożogrobców był jednocześnie przyjmowany do bractwa Grobu Świętego i otrzymywał prawo noszenia wyszytego na swym odzieniu godła zakonu w postaci podwójnego czerwonego krzyża, co wiązało się z bardzo pożądanym mianem krzyżowca.”

Mury późniejszego wzniesionego na przełomie XIV i XVw.  kościoła, ukryły pochodzące z 1. połowy XIIIw. starsze romańskie fragmenty. Przebudowa gotyckiego zespołu kościelno-klasztornego w duchu renesansowym, rozpoczęła się staraniem prepozyta Tomasza z Olkusza po pożarze w 1506 r. i trwała do roku 1534 r. W 2. poł. XVIII w. dokonano przebudowy świątyni w stylu późnego baroku.

Świątynia miechowska to trójnawowa bazylika z wydłużonym prezbiterium oraz kaplicami zamykającymi nawy boczne. Wnętrze zdobi rokokowa ornamentalna i figuralna dekoracja sztukatorska wykonana w XVIII stuleciu przez rzeźbiarza Wojciecha Rojowskiego. 

Po wspomnianym pożarze w 1506r. proboszcz Tomasz Bylica z Olkusza odnowił także zniszczone gotyckie krużganki, a w wirydarzu polecił wybudować kaplicę Świętego Grobu (1525r.), której centralnym elementem jest właściwy grób Chrystusa. W zachodnią ścianę kaplicy wmurowano przywieziony z Jerozolimy kamień z Grobu Pańskiego.

Gdy muzułmanie w średniowieczu zabronili pielgrzymom odwiedzania Jerozolimy, Miechów stał się celem pielgrzymek wiernych z całej Europy. Grób miechowski, podobnie jak grób jerozolimski posiadał przywilej odpustu zupełnego.

W 2008 roku wytyczona została trasa turystyczna Małopolski Szlak Bożogrobców, prezentująca historię i rolę zakonu w dziejach Kościoła i kultury polskiej.

Kaplica Grobu Bożego w bazylice miechowskiej

WYSOCICE. Romański kościół parafialny p.w. Św. Mikołaja – fundacja Odrowążów z przełomu XII i XIII wieku. Pierwotnie grodowy, ulokowany we wsi stanowiącej jedną z siedzib możnego śląsko-małopolskiego rodu.

Budowla wzniesiona prawie w całości ze starannie obrobionych ciosów wapiennych, z zachowanymi cennymi  detalami architektonicznymi i zdobniczymi: portalem usytuowanym w południowej ścianie nawy, zdobnym płaskorzeźbionym tympanonem oraz dwudzielnymi okienkami w najwyższej kondygnacji niedostępnej z zewnątrz wieży.

Tympanon ujęty w trójliść zawiera pośrodku relief tronującego Chrystusa, opierającego stopy na fantastycznych bestiach. Po prawej stronie klęczy męska postać z kielichem (Św. Norbert?) i druga figurka bez atrybutów (fundator lub święty?). Po drugiej stronie – przedstawiono scenę Bożego Narodzenia.

Znakomitym, jednym z najcenniejszych zabytków rzeźby romańskiej w Polsce południowej jest statua Matki Bożej, umieszczona na zewnętrznej wschodniej ścianie prezbiterium ponad apsydą. Madonna podtrzymuje umieszczone na lewym kolanie Dzieciątko podając Mu jednocześnie drugą ręką jabłko. Zabytek wysocicki jest w Polsce niemal odosobniony; drugi pokrewny pochodzi z kościoła w Goźlicach w Sandomierskiem. Źródeł inspiracji dzieła wg wielu badaczy należy szukać na zachodzie Europy.

W przyziemiu wieży kościoła mieści się cela (pierwotnie otwarta do wnętrza), na piętrze zaś empora (służąca niegdyś feudałowi) dostępna schodkami pomieszczonymi w grubości muru.

Kościół w Wysocicach

IMBRAMOWICE. Kościół p.w. ŚŚ Piotra i Pawła i klasztor norbertanek - fundacja biskupa Iwona Odrowąża z lat 1223-1226. Najstarsza zabudowa niezachowana. Po pożarze w 1710r. wzniesiono nowy kościół i klasztor (1711 – 1721); fundatorami i mecenasami byli: biskup Kazimierz Łubieński, ksieni Zofia Grotówna i prowizor ks. Dominik Lochman.

Prace architektoniczne wykonał Kasper Bażanka, przy wyposażeniu wnętrz pracowali: malarz Wilelm (Wilhelm) Włoch z córką  i rzeźbiarz Antoni Frączkiewicz.

Późnobarokowe malowidła ścienne we wnętrzu świątyni (ukończone ok. 1725r.) są autorstwa Wilelma (Wilhelma) Włocha i jego córki.  Przedstawiają sceny Adoracji Chrystusa i NMP oraz Św. Norberta, sceny z historii zakonów norbertańskich i inne. Polichromia ponad chórem zakonnym wyobraża pełen dramatyzmu i ekspresji moment rzezi norbertanek w Witowie w czasie najazdu plemion tataro-mongolskich w 1241r.

Klasztor to piętrowy gmach, z zabudowaniami przyległymi od południa do kościoła, zgrupowanymi wokół wirydarza i dziedzińca gospodarczego. W klasztorze wiele obrazów, w tym słynna „Madonna w girlandzie” sygnowana przez Jana Brueghla Starszego.

W skład zespołu klasztornego wchodzi oficyna i spichlerz, dom kapelana oraz brama wjazdowa z posągami Matki Boskiej, ŚŚ Norberta i Augustyna (wykonał nieznany z imienia architekt Rożowski z Miechowa).

Przed wjazdem na teren kościoła i klasztoru stoi figura Św. Jana Nepomucena z 1780r.

Kościół w Imbramowicach. Polichromia Wilelma Włocha

Bibliografia:

1.      Barczyński W., Małopolski Szlak Bożogrobców, Miechów 2008

2.      Kornecki M., Natura i Kultura w krajobrazie Jury. Sztuka sakralna, t. I, Kraków 1993

O deregulacji w "Szkle kontaktowym"

Redaktor Marek Pacuła 26 kwietnia 2012r. w korespondencji z Krakowa dla "Szkła kontaktowego" na temat deregulacji zawodu przewodnika po Krakowie: http://szklokontaktowe.tvn24.pl/17235,3,Korespondencja-z-Krakowa,wiadomosc.html

Przewodnicki kompromis: licencja - bez szkoleń

Krakowscy przewodnicy miejscy bronią miejsc pracy. Swoje stanowisko zaprezentowali na konferencji prasowej, która odbyła się w Klubie Dziennikarzy "Pod Gruszką". Co sądzą o deregulacji zawodu, jakie wysuwają propozycje, o tym w artykule zamieszczonym w Gazecie Wyborczej z 24 kwietnia 2012r.: Przewodnicy proponują kompromis: bez szkoleń, ale z licencją